బ్లాగ్విషయం - గ్రంధాలయం - నా జ్ఞాపకాలు, అనుభవాలు

పశ్చిమ గోదావరి జిల్లా, పోలవరం గ్రామం, 1970 -72 సంవత్సరాలమద్య 6- 7 తరగతులు చదివేటప్పుడు గ్రంధాలయం పరిచయమయ్యింది. అప్పట్లో చందమామ, విజయచిత్ర, సినిమారంగం సోవియెట్‌భూమి పత్రికలు పరిచయమయ్యాయి. అప్పటిలోనే నవలలు ఎక్కువగా చదివే వారు. మా కాలనీలో కొంతమంది నాకంటే పెద్దవారు తరచూ నవలలు చదవటం, ఒకరి పుస్తకాలను ఒకరు ఇచ్చిపుచ్చుకోవటం జరిగేది. ఆ కార్యక్రమమంలో నేను వార్తాహరుడిగా దూరే వాణ్ణి. వారితో తోడుగా వెళ్ళి వాళ్ళు నవలలు వెతుక్కొనేలోపు విజయచిత్రను తిరగెయ్యటం, చందమామలో ఒక కథ చదవడం, వేరేవారు చుదువుతుంటే దానికోసం నిరీక్షించడం లీలగా గుర్తుకొస్తున్నాయి. ఇక్కడే నాటకాలతో పరిచయం ఏర్పడింది. కృష్ణమూర్తి గారని మా ఇంటి ప్రక్కన వుండే వారు. (ఆయన అప్పటిలో నాటకాలు వేసేవారు. తర్వాత చాలా సినిమాలలో జడ్జి పాత్రలు వేయడం వల్ల జడ్జి కృష్ణమూర్తిగా ఇప్పటికి నటిస్తున్నారు.)ఈ లైబ్రరీలోని ఒక రూములో రిహార్సల్సు జరిగేవి. అప్పటికే నా దస్తూరి బాగుండటంవలన స్క్రిప్టు రాయించుకోవడానికి అప్పుడప్పుడూ తీసుకువెళ్ళేవారు. ఆవూరిలో వున్న ఎన్.జి.వోలు అందరూ కలసి తరచూ నాటకాలు వేస్తుండేవారు. వారికి స్క్రిప్టుతో పాటు నీళ్ళు, సిగరెట్లు, ఫలహారాలు అందించిన గుర్తు. ఆ సమయంలోనే "కర్ణ" ఏక పాత్రాభినయం కంఠతా పట్టిన గుర్తు. ఇంటరు చదివే రోజుల్లో శెలవలకు వెళ్ళినప్పుడు అప్పుడప్పుడూ వెళ్ళిన గుర్తు. ఖచ్చితంగా ఏ పుస్తకాలు చదివానో గుర్తు రావటంలేదు.1986 గోదావరి వరదలలో లైబ్రెరీ బాగా దెబ్బతిందని విన్నాను, అంతే కాదు భవనం కూడా మారింది. చాలా సార్లు పోలవరం వెళ్లినా గ్రంధాలయానికి వెళ్ళిన గుర్తు లేదు.

బ్లాగ్విషయం .. నేను .. నా గ్రంధాలయం

అప్పుడప్పుడు నా ప్రక్కటెముకకు కోపమొచ్చినప్పుడు మనలో(క్రైస్తవులలో) పార్థివ దేహాన్ని తగలుబెట్టరుకదా ఇన్ని పుస్తకాలు ఎందుకు? తగలెబెడితే సగం కట్తెలఖర్చు అయినా తప్పుతుంది అంటూ అంటుంది. అలా నా ప్రక్కటెముకతో పోట్లాడినప్పుడల్లా వారపత్రికలనుండి వివిధ పత్రికలనుండి సేకరించినవి దాచుకోలేక పాత కాగితాలవాడికి ఇచ్చివేసిన సందర్భాలు చాల వున్నాయి.
నేను హైదరాబాదు వచ్చిన కొత్తలో రావుగారని సంజీవరెడ్డి నగర్‌లో వుండేవారు. ఆయనది సొంత ఇల్లు కావటంవల్ల, మావూరి వారు కావటం వల్ల నాలాంటి కుర్రవాళ్ళకి తపలా చిరునామాగా వుండేది. ఆయన భార్య అనుకోని ప్రమాదంలో చనిపోవటం వల్ల చిన్న పిల్లగా వున్న కూతురిని చూసుకుంటూ వేదాంతానికి సంబందించిన పుస్తకాలు ఎక్కువగా చదివేవారు. అందులో క్రైస్తవ వేదాంతానికి సంబందించి ఎక్కువగా వుండేవి. నాకు తెలిసీ తెలియని జ్ఞానంతో ఎవోసంగతులను వాదించేవాడిని. చాలా నెమ్మదిగా నకు తెలియచెప్పేవారు. తన అల్మారాలో వున్న పుస్తకాలు అక్కడ కూర్చిని చదవటానికి మాత్రమే అనుమతిచ్చేవారు. రూముకు పట్టుకేళితే తిరిగివస్తుందొ లేదోనని ఆయన అనుమానం.
నేను అటూ ఇటూ తిరిగి (బహుశ ఐదు, ఆరు సంవత్సరాలతర్వాత) ఆయనను పలకరిద్దామని వెళ్ళాను. ఈ మద్యకాలంలో ఆయన మళ్ళీ పెళ్ళిచేసుకున్నారు. నేను వెళ్ళే సరికి వరండాలో చిందరవందరగా పుస్తకాలు పడివున్నాయి, ఏమిటా సంగతి అని ఆరాతీస్తే తెలిసింది పాత పుస్తకాలవాడికి అమ్మేస్తున్నారని. మనసు చివుక్కుమంది. వద్దని వారించాను. ఏమిజరిగిందో కాని నిర్ణయం మార్చుకోలేదు. నీకు ఒపికవుంటే నువ్వు పట్తుకపో ఎప్పుడైనా చూడాలనిపిస్తే నీ దగ్గరకు వస్తాలే అన్నారు. సరేనని బేరం చెడగొట్తినందుకు పాతకాగితాలవాడు నన్ను బాగానే తిట్తుకున్నాడు. అయినా ఎదొలా అవస్తపడి గోనె సంచుల్లో నింపుకొని ఇంటికి తెచ్చుకున్నను. అప్పటినుండి నాకు ఇల్లు మారడంటే పెద్ద కష్టంగా వుండేది. మారినప్పుడల్లా నేను, నా ప్రక్కటెముక తగువులాడుకోవడం మాములే! కాని ఆయన మళ్ళీ నన్ను గాని, ఆయ్నిచ్చిన నా పుస్తకాలు గాని చూడాటానికి రాలేదు. బహుశ ఇప్పటికి 17 సంవత్సరాలు గడచాయనుకుంటా.
నేను సాహిత్యంలో పడ్డప్పటినుంచీ కొన్ని పుస్తకాలు ఒకొక్కటిగా చేరటం మొదలయ్యింది. ఇప్పుడు అద్దె ఇల్లు మారాలంటే ప్రధాన సమస్య పుస్తకాలే. చిన్న గ్రందాలయపు గది వుంచుకోవాలని చిన్న జీవిత కాలపు కోరిక కూడా. సాహిత్యంలో ప్రధానంగా కవిత్వమే వుంటుంది.

బ్లాగ్విషయం - గ్రంధాలయం

avigaa తన అభిమానించిన పుస్తకాలను దాచుకోవడంతో మొదలుపెట్టిన శ్రీ రాజు, మిత్రులు సాహితీప్రియుల మద్య కవిరాజుగా సుపరిచుతుడై తను సేకరించిన పుస్తకాలకోసం తన ఇంటి మొదటి అంతస్తు మొత్తాన్ని కేటాయించారు. అక్కడ ఇప్పుడు తరచూ సాహిత్య చర్చలు, సమావేసాలు జరుగుతున్నాయి.
చాలా ప్రాచీన, నూతన గ్రంధాలు ఇక్కడ వున్నాయి
గ్రందాలయానికి అందరికీ అహ్వానం వుంది
చిరునామా
నాగేశ్వరి కవిరాజు అక్షరాలయం
5-7-37, సంగీత్ నగర్,
కుకట్‌పల్లి, హైదరాబాదు. పోను : 040-23066444
మీరు దగ్గరలోవుంటే ఒకసారి దర్శించండి

బ్లాగ్విషయం - పాట నేను రాసిన పాటలు - 1

ఎదురుచూపుల తలపులు
ఎదురుచూసా ప్రతిక్షణం
వూహలవేగంతో ఎగిరొస్తావని
కనులలో కదిలే
కలలకే రూపం యిస్తావని

విడివడిపోయిన ముంగురులు
పడిగాపుల చూపులు
విసిగి వేసారి
నిట్టూర్పుల సెగలైపోవగ

ముంగురులనే సవరించ
మోముపై కదలాడిన వేలికొనలు
గిలిగింతలై నడయాడేనని
ఎదురుచూసా

సతమతమయ్యే పనులు
మది కలచే గిరులు
నిలచి కలచి కుతకుతలాడగ
కదులుతుంటే

వూతమిచ్చే మోతాదుగా
చెవిలో పలికే పలుకులై
మూటల ధైర్యమయ్యేనని
ఎదురుచూసా

బ్లాగ్విషయం - పాట

బ్లాగ్విషయం - పాట
పాట జీవితంలో అంతః భాగము.
పాటలను గురించి రాయాలంటే నా జీవితం సరిపోదేమో అనిపిస్తుంది. వయసును బట్టి, వాతావరణాన్ని బట్టి, పరిసరాల ప్రభావన్ని బట్టి పాటల అభిరుచి మారుతూనే వుంది.

జానపద పాటలు
లలితగీతాలు
భక్తిగీతాలు
సినీగీతాలు
- సినీ భక్తి గీతాలు
- దేశ భక్తి గీతాలు
- యుగళగీతాలు
- విషాద గీతాలు
- హాస్య గీతాలు
- పాత్రోచిత పాటలు
- ప్రత్యేక సమయాల పాటలు
- పెళ్ళి పాటలు
- సాంప్రదాయ పాటలు
- క్లబ్బు పాటలు
ఇలా.. ఇలా.. అనంతమైన లిస్టు

.....ఆహ్! ఇది కలా!

అది సాయంకాలం 6.00 గంటలసమయం అర్జంటుగా కాగజ్ నగర్ వెళ్ళమని మాబాసునుంచి ఫోను వచ్చింది. ఆలస్యం చెయ్యకుండా సికింద్రాబాదు ఉరుకులు పరుగులమీద వెళ్ళాను. అక్కడవున్న టిటిని అడిగాను ఏ రైలు ఎక్కాలి అని. 1వ నంబరు ఫ్లాటుఫారంమీద ట్రైను వుంది త్వరగా వెళ్ళు అన్నాడు. ఫ్ళాటఫ్హరంమీదకు వెళ్ళే సరికి ట్రైన్ కదులుతూ కనిపించింది. పరుగెత్తి దొరికిన డోర్ లో ఎక్కేసాను. బోగీ చాలా ఖాళీగావుంది. పైబెర్తుపై చోటుచేసుకొని పడుకున్నను. ఎంతసేపు నిద్రపొయానో తెలియదు టిటి.నంటూ నిద్రలేపి టికెట్టు అడిగాడు, చూపించాను. నావంక ఎగాదిగాచూసి ఇది ఎ.పి. ఎక్స్ ప్రెస్స్ వెళ్ళదు కాబట్టి దిగిపో అనిచెప్పాడు. కొద్దిసేపట్లో సిగ్నల్ ఇవ్వని కారణంగా ఒక స్టేషనుకుదూంరగా ఆగింది. అక్కడదింపేసాడు. తీరాచూస్తే అది విజయవాడ. మళ్ళీ వాళ్ళను వీళ్ళను అడిగి కదులుతున్న రైలు ఎక్కాను మళ్ళీ మంచి సీటు దొరికింది. అసలే రాత్రి కిటికీలోచి గాలి చల్లగా వీస్తూంటే నిద్రలోకి జారిపోయా. ఎదో స్టేషను వచ్చింది. ఒక అతను వచ్చి ఈ సీటు నాది లే అన్నాడు. ఇంతకీ ఇది ఏ స్టేషను అని అడిగా. గుంటూరు అని చెప్పాడు. గుంటూరు ఎందుకు వస్తుంది నే వెళ్ళే దారిలొ అని కదులుత్తున్న రైల్లోంచి దిగేసా. ఇంతలో మరో పాసింజరు రైలు వచ్చింది. చాలా ఖాలీగా వుంది రైలు. ఎక్కి కూర్చున్నా. ఏమైనా ప్రతీస్టేషను చుస్తుండాలి అనుకున్నా. కాని కునుపాట్లు. చాల శబ్దంతో పెట్టెలోకి ఎక్కుంతుంటే ఒకర్ని అడిగా ఇది ఏస్టేషను అని. బాపట్ల, రైలు తిరుపతి వెల్తుంది అన్నాడు. ఏమిచెయ్యాలో అర్థంకాలేదు. అక్కడ దిగాను, అవతల ఫ్లాట్ ఫారం మీద వెరేవైపుగా మరో రైలు కనిపించింది. ఫాట్ పారం దాటి అందులోకి ఎక్కాను. రైలు చాలా రద్దీగా వుంది. ఎక్కడా సీటు దొరకలేదు. డోరుదగ్గరే నిలబడ్డా. కొద్దిసేపటికి తెలవారటం మొదలయ్యింది. ఎక్కడున్నానా అని బయటకు చూస్తే గోదావరి బ్రిడ్జమీదనుంచి వెళుతుంది ట్రైన్. ఇంతలో గోదారి చూడాలని అందరూ గుమ్మం దగ్గరకు తోసుకు వచ్చారు. ఒక్కసారిగా తోసుకువచ్చేసరికి ట్రైనులోంచి బయటకు పడి పెద్దగా అరుచుకుంటూ గోదావరిలో పడ్డా.
ఏమయ్యిందండీ అంటూ నా ఆవిడ కుదిపి లేపింది.



.....ఆహ్! ఇది కలా!

అపుడెప్పుడో ఓ కలవచ్చింది.

అపుడెప్పుడో ఓ కలవచ్చింది.

ఏ వయస్సులో వచ్చిందో సరిగ్గా గుర్తుకు రావటంలేదు.

కల నెరవేరే సూచనలూ కనిపించటం లేదు.

కొత్తగూడెం వెళ్ళివస్తుంటే గుర్తుకొచ్చింది

ఇంతకీ కలేమిటంటే
భద్రాచలం నుండి పాపికొండ లను చుట్టి పోలవరం మీదుగా కొవ్వూరును కలుపుతూ రాజమండ్రికి రైలు మార్గాన్ని వేసినట్టు.

మా వూర్లోనే రైలు ఎక్కి రాజమండ్రి ప్రయాణించినట్టు
ఓ అద్బుతమైన
ఓ అందమైన ... కల
నెరవేరుతుందా
సాద్యమేనా??
ఎప్పుడు నెరవేరుతుంది???
చిత్రంగా వుందికదూ